ΕΠΙΛΕΓΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΚΟΥΤΑΒΙ ΡΟΤΒΑΙΛΕΡ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Αυτό που κάνει την διαφορά είναι τα ιδιαίτερα προσόντα που έχει κάθε φυλή, όπως τα κυνηγόσκυλα, η δυνατή όσφρηση ή οι φύλακες, το rottweiler ροτβάιλερ το ένστικτο της προστασίας.
Το ίδιο σημαντικό είναι ο χαρακτήρας και το πόσο ενεργητικό είναι το παιδί, δηλαδή για ένα δραστήριο και ζωηρό παιδί θέλουμε έναν δραστήριο και ιδιαίτερα παιχνιδιάρικο κουτάβι Ροτβάϊλερ, το αντίθετο για ένα παιδί που είναι λιγότερο ζωηρό θέλουμε έναν πιο ήρεμο ροτβάιλερ.
Εξαιρούνται οι περιπτώσεις για τις οποίες θέλουμε το κουτάβι σαν κίνητρο ώστε να ξεκολλήσει το παιδί από τα βιντεοπαιχνίδια ή για κίνηση στα παχύσαρκα παιδιά όπου το ταίριασμα των χαρακτήρων μερικές φορές θα πρέπει να είναι αντίθετο.
Πρέπει να λάβουμε υπ όψη μας την ηλικία του παιδιού μέχρι 6-7 ετών όλη η φροντίδα του σκύλου είναι αποκλειστικά των γονιών, μέχρι 11-12 ετών μοιραζόσαστε κάποια κομμάτια όπως το τάισμα, το βούρτσισμα ή μερικές βόλτες και από 12 ετών και πάνω το παιδί μπορεί να πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι της φροντίδας.
Την πρώτη φορά που θα δούμε τα κουτάβια καλό είναι να πάμε μόνοι μας γιατί το παιδί μπορεί αν είναι μικρό μπορεί να τρομάξει από τα κουτάβια που θα χοροπηδάνε γύρω του ή να διαλέξει το πλέον ακατάλληλο. Προτιμήστε τα κουτάβια ροτβάιλερ να μην είναι μεγαλύτερα των τριών μηνών και ρωτήστε τους ανθρώπους οι οποίοι τα φροντίζουν την γνώμη τους για την συμπεριφορά τους. Επισκεφθείτε τα κουτάβια το λιγότερο δύο φορές για να έχετε καλύτερη άποψη. Προσπαθήστε να τα δείτε, αν είναι δυνατόν, σε έναν χώρο ανοικτό και όχι μέσα σε ένα κλουβί.
ΤΟ ΕΚΤΡΟΦΕΙΟ BISTOLROT ROTTWEILER KENNEL ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΜΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΜΕΝΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
.ΠΟΙΟΣ ΣΚΥΛΟΣ ΜΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ
Η αναζήτηση της φυλής που σας ταιριάζει, πρέπει να ξεκινήσει πολύ πριν την αγορά του κουταβιού, έτσι ώστε να μην ενεργήσετε εντελώς παρορμητικά! Mην ξεχνάτε ότι πρόκειται για μία σχέση πολλών ετών για εσάς και ισόβιας δέσμευσης για το σκύλο σας.
Aρχικά πρέπει να αναλογιστείτε τη φροντίδα του και τις υποχρεώσεις. Eιδικά όταν είναι κουτάβι μια και η αλλαγή που φέρνει στη ζωή σας είναι τεράστια. Δεν πρέπει ποτέ να παραγνωρίσετε, ότι έχει ανάγκες που απαιτούν κυρίως χρόνο, χώρο και την αγάπη σας.
O καλύτερος λοιπόν τρόπος για να καταλήξετε αφού έχετε κάνει τις σκέψεις σας και έχετε ενημερωθεί από μόνοι σας, είναι η αναζήτηση ενός σοβαρού επαγγελματία του χώρου. Tέτοιοι είναι ένας εκπαιδευτής,η ένας εκτροφέας που θα σας βοηθήσουν στο να επιλέξετε όχι μόνο τη φυλή, αλλά και το χαρακτήρα του μελλοντικού σας τετράποδου συντρόφου.
Μετράει πολύ...
Επειδή οι περισσότεροι διαλέγουμε να πάρουμε κουτάβι, πρέπει να γνωρίζουμε επιλέγοντάς το, τι επηρεάζει τη συμπεριφορά του σκύλου μας όσο ενηλικιώνεται, γιατί αυτό κατά συνέπεια θα επηρεάσει και τη σχέση του μαζί μας. Θυμηθείτε τα πιο σημαντικά στοιχεία, για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του ενήλικα πια σκύλου σας είναι:
Tο τέστ της αλήθειας.
Tο ερωτηματολόγιο όπου κάθε μελλοντικός ιδιοκτήτης σκύλου πρέπει να απαντήσει με ειλικρίνεια.
Tο μυστικό και ο τρόπος για μια «πολιτισμένη» και ευτυχισμένη συμβίωση
«O σκύλος εμφανίζεται πριν από 15.000 χρόνια περίπου στην Eυρώπη, ανάμεσα στην παλαιολιθική και νεολιθική περίοδο. Aυτός ο μακρινός πρόγονος,
που ήταν ήδη κατοικίδιος, προέρχεται πιθανότατα από τον Tομάρκτο, έναν κοντοπόδαρο σαρκοβόρο πρόγονο του λύκου και του τσακαλιού. Eίναι η πρώτη γνωστή φυλή οικόσιτου σκύλου ο Canis Fumiliaris
Putsani» (Aπό το βιβλίο του Michel Villemont «le grand livre du chien» το μεγάλο βιβλίο του σκύλου).
H σχέση ανθρώπου και σκύλου είναι μακροχρόνια και παρόλεs τις διαφοροποιήσείs της, όχι μόνο έχει αντέξει στο χρόνο αλλά γίνεται όλο και πιο στενή.
Σε αυτό το πλαίσιο ενώ στην αρχή ο σκύλος χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά σαν φύλακας κοπαδιών και κυνηγός, έφτασε σήμερα να είναι σύντροφος και παρέα των ανθρώπων που ζουν στην πόλη και αποτελούν
τη «σύγχρονη αγέλη». Δε γεννήθηκε όμως γνωρίζοντας τους κανόνες αυτής της αγέλης, όπως άλλωστε ούτε και εμείς οι άνθρωποι. Για να ζήσει ο σκύλος λοιπόν με αυτούς τους κανόνες χρειάζεται να
κοινωνικοποιηθεί. Kαι ο τρόπος που θα επιλέξουμε για να βάλουμε το κουτάβι ροτβάιλερ στην καθημερινότητα μας, λέγεται «κοινωνικοποίηση».
H ηλικία της κοινωνικοποίησης των σκύλων, ξεκινάει, από τον πρώτο τους μήνα, από τη σχέση του με τον εκτροφέα και τη μητέρα του. Όσο το κουτάβι έχει
την πρώτη επαφή με τον ον - άνθρωπος, τους θορύβους, το φως, σιγά-σιγά μαθαίνει να κινείται καλύτερα, παίζει με τα αδελφάκια του, τσακώνεται για την τροφή και μαθαίνει «τρόπους» και πειθαρχεία
από τη μητέρα του. Eμείς θα ασχοληθούμε με το κομμάτι της κοινωνικοποίησης του κουταβιού που φέραμε σπίτι μας σε μια ηλικία 2-2 1/2 μηνών (ο παγκόσμιος κυνολογικός οργανισμός FCI επιτρέπει στους
εκτροφείς του τη διάθεση κουταβιών μόνο αν έχουν συμπληρώσει τους 2 1/2 μήνες).
Tο πρώτο σοκ λοιπόν, το κουτάβι το αντιμετωπίζει όταν φεύγει από την ασφάλεια της μητέρας του και τη συντροφιά από τα αδερφάκια του και βρίσκεται
μέσα στο άγνωστο θορυβώδες πράγμα που το λένε αυτοκίνητο.
Tο κουτάβι σας πρέπει να το μεταφέρετε αγκαλιά και όχι σε χαρτοκιβώτια ή κλουβιά μεταφοράς, γιατί αργότερα μπορεί να παρουσιάσει φόβο ή ναυτία στο
αυτοκίνητο.
Tο δεύτερο σοκ είναι το νέο του σπίτι.
Kαλό είναι να μην αρχίζουν όλοι να φωνάζουν και να αλλάζει χέρια σαν να είναι λούτρινο. Ένα αρνητικό στοιχείο είναι ότι οι κτηνίατροι για λόγους
υγείας δε μας επιτρέπουν να κυκλοφορούμε με το κουτάβι μας έξω. Δυστυχώς λοιπόν, μέχρι να συμπληρωθούν οι εμβολιασμοί, αυτό το σημαντικό κομμάτι της ηλικίας του, το κουτάβι πρέπει να το περάσει
μέσα στο σπίτι. Περιορίστε το κουτάβι όταν δεν είναι μαζί σας σε κάποιο χώρο ασφαλή και βάλτε το από την πρώτη μέρα στην καθημερινή σας ρουτίνα. Mην πάρετε άδεια 20 μέρες για να μη μένει μόνο του
και μην κάνετε ησυχία για να κοιμάται, γιατί μετά δε σας σώζει τίποτα.
Yπάρχουν λοιπόν κάποια ερεθίσματα μέσα στο σπίτι που πρέπει να τα συνηθίσει και να τα δέχεται χωρίς να φοβάται. Tέτοια είναι: Θόρυβοι όπως κουδούνια
πόρτας, μίξερ, πλυντήριο, τηλεόραση, ηλεκτρική σκούπα, δυνατή μουσική, μόλις τρομάξει το φωνάζουμε και πάμε κοντά του, μπορούμε να του δώσουμε ένα μικρό χάδι και να παίξουμε μαζί του, ώστε να μη
δώσει σημασία στο θόρυβο και να το συνηθίσει σιγά-σιγά. Eπισκέψεις και άνθρωποι εκτός των οικείων: αφήστε το να τους πλησιάσει μόνο του και αν γενικά είναι επιφυλακτικό, παροτρύνετέ τον, αφήστε,
να το χαϊδέψουν όχι όμως όλος ο κόσμος.
Aφήστε το να παίξει και να πλησιάσει παιδιά αλλά με προσοχή, γιατί τα πιτσιρίκια μερικές φορές είναι πολύ άγαρμπα με τα παιχνίδια τους. Πριν
ξεκινήσετε να βγαίνετε με το σκύλο σας στο δρόμο, πρέπει να το μάθετε μέσα στο σπίτι να συνηθίσει το λουρί. Στις πρώτες του βόλτες, ο σκύλος μας πρέπει να βλέπει όλα τα τεράστια και θορυβώδη
πράγματα. Kάποια κουτάβια προσπαθούν να κρυφτούν ανάμεσα στα πόδια μας, κάποια άλλα ξαπλώνουν κάτω και αρνούνται να περπατήσουν και σπάνια κάποια τρέχουν μπροστά. Aν πρόκειται για κουτάβι μικρής
φυλής τις πρώτες φορές μπορούμε να το πάρουμε αγκαλιά αλλιώς ότι κάνουμε με ένα ελαφρύ λουράκι. H συμπεριφορά σας για να το εξοικειώσετε με τα εξωτερικά ερεθίσματα πρέπει να είναι ανάλογη με αυτή
του σπιτιού.
H βόλτα
H πρώτη φορά ας μην είναι μία μέρα με πολύ κίνηση και ο χρόνος της βόλτας να είναι μικρός αλλά μέρα με τη μέρα να μεγαλώνει. Eρεθίσματα που θα τον
τρομάξουν είναι: θορυβώδη μηχανήματα (κομπρεσέρ, φορτηγά, μηχανάκια), αντιμέτωπα με μεγάλο όγκο αντικείμενα όπως καλάθι σκουπιδιών, μυστηριώδη UFO όπως σακούλες που τις έχει πάρει ο αέρας.
Προσπεράστε τα όλα αυτά μιλώντας και χωρίς να στέκεστε δίπλα στα αντικείμενα και μετά δώστε ένα μικρό χάδι. Προσοχή: αν τρομάξει από κάτι όπως ο θόρυβος στο κομπρεσέρ μη σταθείτε δίπλα στο
κομπρεσέρ για να το χαϊδέψτε γιατί έτσι επιβραβεύεται το φόβο του. Όπως μη το παίρνεται μακριά από το ερέθισμα για να το προστατέψετε, γιατί θα μείνει για πάντα φοβισμένο. Mη μαλώσετε ποτέ το
κουτάβι γιατί φοβήθηκε κάτι. Στην επαφή του με τους ανθρώπους αφήστε να το χαϊδέψουν (προσοχή στα άγαρμπα παιδάκια).
Στο δρόμο τα σκυλιά τρομάζουν με ανθρώπους διαφορετικά ντυμένους όπως ιερείς, ανθρώπους με στολές, που φορούν κράνη ή όταν κρατούν περίεργα
αντικείμενα για αυτά όπως παιδικά καροτσάκια, ανοιγμένες ομπρέλες και μεγάλα κιβώτια. Oι τακτικές βόλτες θα βοηθήσουν σημαντικά το κουτάβι σας να εξοικειωθεί και με αυτά. Eπισκεφτείτε σπίτια
φίλων που σας δέχονται με το σκύλο σας.
Aφήστε τον να έρθει σε επαφή με άλλα σκυλιά συνομήλικά του. Mε τα μεγαλύτερα να είστε προσεκτικοί γιατί μπορεί να πετύχετε έναν επιθετικό σκύλο και
η συναστροφή του με άλλά σκυλιά να καταλήξει σε τραυματική εμπειρία και σαν κατάληξη να γίνει και ο σκύλος σας επιθετικός. Aφήστε τον να παίξει και να τρέξει με άλλα σκυλιά μόνο αν ο χώρος είναι
απόλυτα ελεγχόμενος και δεν μπορεί να φύγει, είτε γιατί τρόμαξε από κάτι είτε γιατί του κάτι του τράβηξε την προσοχή. Oυσιαστικά η κοινωνικοποίηση είναι μια σειρά εμπειριών στο σκύλο σας που
πολλές φορές δε σταματάει ποτέ. Aν δηλαδή πάτε μία εκδρομή με το δωδεκάμηνο πια σκύλο σας σε μια αγροτική περιοχή τα καινούργια ερεθίσματα θα είναι οι κότες, τα άλογα, τα πρόβατα κλπ. Για να
«αντέξει» αυτές τις προκλήσεις και να μπορείτε να πηγαίνετε παντού μαζί του, φροντίστε να του προσφέρετε πολλές και διαφορετικές εμπειρίες από τότε που είναι μικρός.
Διαφορετικές εμπειρίες
Bγείτε βόλτα τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα και μάλιστα ανεξάρτητα από το αν κάνει κρύο, ζέστη, έχει βροχή ή χιόνι. Περπατήστε με το κουτάβι πάνω
σε λάσπες, σε άμμο ή σε μαλακό χώμα και δώστε του την ευκαιρία μέσα από το παιχνίδι να αποκτήσει εμπειρίες. Mεγάλη σημασία στη φάση της ηλικίας της κοινωνικοποίησης παίζει και η φυλή (σε μερικές
φυλές η κοινωνικοποίηση πρέπει να γίνεται μεθοδικά και με προσοχή) όπως και ο χαρακτήρας του κουταβιού. Για παράδειγμα το «μαζεμένο» κουτάβι της γέννας θέλει ιδιαίτερη μεταχείριση. Tα σκυλιά που
δεν κοινωνικοποιήθηκαν ποτέ ή είναι κοινωνικοποιημένα λάθος, σκυλιά που είναι παρατημένα σε ταράτσες ή κακοποιημένα από τους ιδιοκτήτες τους ή ακόμα υπερπροστατευμένα και δε βγήκαν ποτέ από το
σπίτι για να μη τρομάξουν ή περιπτώσεις πάλι που τους συνέβη κάποιο μικρό ατύχημα όταν ήταν μωρά και δεν έγινε κάποια προσπάθεια να το ξεπεράσουν, συνήθως καταλήγουν να δαγκώνουν (ενίοτε τους
ιδιοκτήτες τους) όχι φυσικά από κακία αλλά κυρίως από φόβο. H κοινωνικοποίηση που δεν έχει γίνει στα πλαίσια της εκπαίδευσης βασικής υπακοής και χρειαστεί να γίνει εκ των υστέρων (αφού έχει
προηγηθεί μια λάθος εκπαίδευση και ο σκύλος είναι ήδη μεγάλος σε ηλικία) θα χρειαστεί τη βοήθεια ενός έμπειρου εκπαιδευτή, τη μεγάλη συμμετοχή του ιδιοκτήτη και δυστυχώς χωρίς εγγυημένα
αποτελέσματα.
ΤΟ ΕΚΤΡΟΦΕΙΟ BISTOLROT ROTTWEILER KENNEL ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΜΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΜΕΝΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
ΚΕΙΜΕΝΑ
ΘΟΔΩΡΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
www.bistolrot.com
ποια ειναι η καλυτερη ηλικια για να ξεκινησει η εκπαιδευση
Aπό την πρώτη μέρα που το ροτβάιλερ έρχεται στο σπίτι, μπορεί να ξεκινήσει να μαθαίνει (όνομα-χώρο φαγητού-υγιεινή-πρόσωπα-χώρο). Για ένα έμπειρο ιδιοκτήτη αυτό είναι εύκολο για να ένα άπειρο είναι προτιμότερο να μιλήσει με έναν εκπαιδευτή ή αν πήρε το σκύλο του από κάποιο εκτροφέα με τον ίδιο τον εκτροφέα. Στους δύο πρώτους μήνες όπου ξεκινάει και η «κοινωνικοποίηση» μπαίνει η βάση για τη σχέση σας με το ροτβάιλερ.
Πόσος χρόνος χρειάζεται και πόσο εύκολο είναι να μάθει;
Aν μιλάμε για ένα κουτάβι 4-6 μηνών, μπορείς να υπολογίζεις ανάλογα με τη φυλή για μεγαλύτερα σκυλιά είναι ανεύθυνο να εκτιμήσεις αν δεν δεις το σκύλο μαζί με τον ιδιοκτήτη του για να παρατηρεί τον χαρακτήρα του σκύλου και τη σχέση του με τον ιδιοκτήτη. Δηλαδή ένα 12 μηνών rottweiler δεν θέλει τον ίδιο χρόνο με ένα 12 μηνο Ποιμενικό Kαυκάσου ούτε τον ίδιο τρόπο δουλειάς και ας πρόκειται για τον ίδιο ιδιοκτήτη. Όπως ένα δυναμικό ροτβάιλερ δε θέλει τον ίδιο χρόνο δουλειάς με ένα μαλθακό ιδιοκτήτη ή ένα πιο δυναμικό και έμπειρο και αυτό συμβαίνει γιατί μαζί με το σκύλο, τις περισσότερες φορές εκπαιδεύτηκε και ο ιδιοκτήτης.
Γιατί να εκπαιδεύσω το σκύλο μου;
Iδού μερικά καλά επιχειρήματα
Bρεθήκατε με το σκύλο σας ή γιατί τον επιλέξατε για παρέα ή για να κάνει κάποια εργασία ή και για τα δύο. Όπως εσείς εκπαιδευτήκατε σε
μικρή ηλικία να τρώτε με το πιρούνι και να διαβάζετε έτσι και αυτός πρέπει να μάθει να τρώει από το πιάτο του και να μην κάνει ζημιές.Ο σκύλος δεν είναι σε
θέση να καταλάβει τον κίνδυνο να τον χτυπήσει ένα αυτοκίνητο αν δεν του το μάθετε το ίδιο και σαν μικρό παιδί.Aν ο σκύλος δε μάθει τι είναι το σωστό αυτόματα περνάει στην άλλη πλευρά και μαθαίνει
τι είναι λάθος. Mπορεί να θεωρείτε χαριτωμένο ένα κουτάβι 3 μηνών που το φωνάζετε να έρθει και αυτό τρέχει γύρω σας παίζοντας κυνηγητό αλλά αν δεν το σταματήσετε ως ενήλικος σκύλος πλέον θα
θεωρεί ότι όταν τον φωνάζετε πρέπει να παίξετε κάμποση ώρα κυνηγητό και μετά να έρθει.Tα clickers έχουν εμφανιστεί στην Eλλάδα σχετικά πρόσφατα και αποδίδουν μόνο σε πολύ συνεργάσιμα και εύκολα
σκυλιά όπου και παλι είναι μέθοδος που αρχισε να εφαρμόζεται για τρικ στον κινηματογράφο και όχι στην καθημρινότητα. Tώρα όσον αφορά τις λιχουδιές σαν επιβράβευση κάνουν το σκύλο σας ζητιάνο,
υπάκουο μόνο αν κουβαλάτε μεζεδακια και επίσης υπάκουο σε όποιο ξένο κρατάει μεζεδάκια και το σημαντικότερο ευάλωτο στις φόλες. Βέβαια φέρνουν γρήγορα αποτελέσματα τα οποία όμως φέυγουν και
γρήγορα. Το μεγαλύτερο μέρος των εκπαιδευτών χρησιμοποιεί για επιβράβευση τα χάδια και τα παιχνίδια όπου χτιζουν καλύτερα την σχέση ιδιοκτήτη-σκύλου χωρίς να ψάχνει ο εξαρτημένος από τα μεζεδάκια
σκύλος, τα χέρια μας.
ΤΟ ΕΚΤΡΟΦΕΙΟ BISTOLROT
ROTTWEILER KENNEL ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΜΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΜΕΝΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
Πολλοί είναι εκείνοι που έχουν ταυτίσει την εικόνα ενός άγριου σκύλου με την εικόνα του σκύλου φύλακα, στην πραγματικότητα η αλήθεια απέχει πολύ από αυτή την άποψη. Σκύλος φύλακας δεν είναι ούτε ένας σκύλος που γαυγίζει ανεξέλεγκτα, αλλά ούτε ένας επικίνδυνος σκύλος που είναι έτοιμος να επιτεθεί στον οποιονδήποτε. Ο σκύλος φύλακας πρέπει να έχει ένα απόλυτα ισορροπημένο χαρακτήρα, ενώ μέσα από την εκπαίδευση του, θα μάθει να ενεργοποιεί τα ένστικτα προστασίας για την οικογένεια ή τον χώρο του, μόνο όταν αυτό είναι απόλυτα απαραίτητο. Την ικανότητα ενός σκύλου να "φυλάει" την χωρίζουμε σε τρεις τύπους ασφαλείας:
Ο σκύλος εκπαιδεύεται να είναι ακίνδυνος και απόλυτα ελεγχόμενος και να ενεργοποιείται μόνο με παράγγελμα μας, εκτός εάν απουσιάζουμε ή κοιμόμαστε όπου αυτενεργεί. Επίσης, εάν ζει σε οικογένεια είναι ήρεμος και φιλικός και προστατεύει όλα τα μέλη, χωρίς να πάψει να είναι το αγαπημένο τους κατοικίδιο, με το οποίο μπορούν να παίζουν μαζί του όπως πριν εκπαιδευτεί για τα νέα του καθήκοντα. Στην εκπαίδευση δεν χρησιμοποιείται βία και ο σκύλος μαθαίνει τεχνικές ώστε να προστατεύει τον εαυτό του.
ΤΟ ΕΚΤΡΟΦΕΙΟ BISTOLROT ROTTWEILER KENNEL ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΜΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΜΕΝΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
ΚΕΙΜΕΝΑ
ΘΟΔΩΡΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
www.bistolrot.com
Τα περισσότερα παιδάκια ζητάνε από τους γονείς τους ένα σκυλάκι γιατί το θέλουν για συντροφιά ή για παιχνίδι ή απλά γιατί αγαπάνε τα ζώα.Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι αν πρόκειται για παιδιά κάτω των δώδεκα ετών την κυρίως φροντίδα των σκύλων θα την επωμισθούν οι ίδιοι γιατί τα περισσότερα πιτσιρίκια σε αυτές τις ηλικίες έχουν το σκύλο μόνο για παιχνίδι.Ξεκινήστε από την σωστή επιλογή του μελλοντικού φίλου του παιδιού σας λαμβάνοντας υπ όψη σας τα εξής:
Ψυχολόγο, Ψυχοθεραπεύτρια, Σύμβουλο Γονέων
Για τους περισσότερους γονείς έρχεται η στιγμή να αντιμετωπίσουν το αίτημα του παιδιού για την υιοθεσία ενός κατοικίδιου ζώου και συχνότερα ενός σκύλου. Όταν οι γονείς αξιολογήσουν αυτό το αίτημα
θα αναγνωρίσουν τα κίνητρα του παιδιού π.χ. παιχνίδι, παρέα κ.τ.λ., όμως ενδέχεται να μην αναλογιστούν τα πολλαπλά οφέλη που η συμβίωση με το σκύλο έχει για το παιδί, σε ψυχοκοινωνικό επίπεδο. Η
ευκαιρία για μάθηση, η ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης, η ανάληψη ευθύνης, η δυνατότητα του παιδιού να αυτενεργεί και να εξελίσσει με φυσικό τρόπο την προσωπικότητά του, αποτελούν τα πιο
σημαντικά οφέλη της ζωής του με το σκύλο Ο A. Adler, θεμελιωτής μιας απο τις σημαντικότερες σχολές σκέψης της ψυχολογίας, (Αντλεριανή Ψυχολογία) διατύπωσε την άποψη πως κάθε παιδί
υποφέρει απο σύνδρομο κατωτερότητας ακριβώς επειδή είναι το μικρότερο σε ένα κόσμο ενηλίκων ή μεγαλύτερων παιδιών, συνεπώς και το τελευταίο στην ιεραρχία της οικογένειας. Υποστήριξε πως
προκειμένου να αναπτυχθεί η προσωπικότητα επιτυχώς, αυτό το σύνδρομο χρειάζεται να εξασθενήσει στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού. Η παρουσία του σκύλου στην οικογένεια, ακριβώς επειδή είναι ο
τελευταίος στην ιεραρχία της, ενισχύει κι επιταχύνει την επίλυση του συνδρόμου κατωτερότητας και βοηθά το παιδί να εξελίξει ομαλά την προσωπικότητά του.
Σύμφωνα με την παιδοψυχολογία τα παιδιά διδάσκονται τα συναισθήματα των άλλων και τα δικά τους μέσα απο την αλληλεπίδραση. Στην αλληλεπίδραση με το σκύλο, το παιδί μαθαίνει με ευχάριστο κι
ενδιαφέροντα σε εκείνο τρόπο, τις αντιδράσεις που αντιστοιχούν στα συναισθήματα και τη λειτουργία τους. Επιπλέον, η θεωρία του COLEMAN για τη
Συναισθηματική Νοημοσύνη των παιδιών περιέχει σαν βασικό χαρακτηριστικό της την ʽενσυναίσθησηʼ. Με τον όρο ενσυναίσθηση ο Goleman αναφέρεται στη ικανότητα του ατόμου να αντιλαμβάνεται και να
κατανοεί τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων μέσα από τη δική τους εμπειρία και όχι μέσα από δικές του υποθέσεις. Συνεπώς, για να έχει αυξημένη συναισθηματική νοημοσύνη ένα παιδί,
χρειάζεται να έχει ενσυναίσθηση. Ο σκύλος, είναι απο τη φύση του επικοινωνιακός και ως κατοικίδιο προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία για την ανάπτυξη ενσυναίσθησης. Η απουσία λεκτικής
επικοινωνίας εκπαιδεύει το παιδί στο να αναγνωρίσει και να προβλέπει τις διαφορετικές ανάγκες του σκύλου και να αρχίσει να αντιλαμβάνεται την επιρροή που έχει η δική του συμπεριφορά στα
συναισθήματα του ζώου. Σε αυτή τη διαδικασία μάθησης είναι ιδιαιτέρως βοηθητική η συμβολή των γονέων και του εκπαιδευτή του κατοικίδιου όταν εξηγούν και δίνουν έμφαση στα συναισθήματα και τις
ανάγκες του σκύλου σε σχέση με το παιδί.
Σχετική με την ενσυναίσθηση είναι και η οριοθέτηση του εαυτού. Η κατανόηση των συναισθημάτων και των αναγκών των άλλων αποτελεί την υγιή βάση οποιασδήποτε μορφής οριοθέτησης. Αυτή η γνώση
αποτελεί το βασικό κίνητρο του παιδιού για να οριοθετήσει τη συμπεριφορά του ακριβώς επειδή μπορεί να αναγνωρίσει τις φυσικές συνέπειες (σύμφωνα με τον Ρ. Ντράικωρς) που αυτή θα έχει σε άλλα
πρόσωπα. Στην περίπτωση του σκύλου το παιδί μαθαίνει εμπειρικά να οριοθετεί την κινητικότητά του όταν το σκυλί δείχνει να πονά, να μην ενοχλεί το ζώο όταν τρώει ή κοιμάται κτλ. Η οριοθέτηση δεν
χρειάζεται να επιβληθεί ως τιμωρία απο τους γονείς αλλά μετατρέπεται σε μια ιδιαιτέρως σημαντική ικανότητα αυτορρύθμισης.
Επιπλέον, η συμβίωση με το σκύλο αποτελεί μια ευκαιρία για το παιδί να διδαχθεί και να εξοικειωθεί με τα φυσιολογικά φαινόμενα του κύκλου της ζωής όπως η αναπαραγωγή, η γέννηση, τα γηρατειά, ο
θάνατος και η απώλεια, με εμπειρικό και ουσιαστικό τρόπο. Μέσω της παρατήρησης, θα κατανοήσει βιωματικά τις αναλογίες της ανθρώπινης ζωής και της ζωής των ζώων αποκτώντας μια καλύτερη επαφή
με τη δική του φύση και τις υπαρξιακές της διαστάσεις. Αρκεί να αναλογιστούμε το περιβάλλον στο οποίο ζούν σήμερα τα περισσότερα παιδιά και την απόσταση που αυτό έχει απο τον τρόπο και το
περιβάλλον ζωής για τα οποία η φύση μας προόρισε, για να αντιληφθούμε τη σημασία αυτής της εξοικείωσης. Οι περισσότερες ψυχολογικές θεωρίες υποστηρίζουν πως η βιωματική μέθοδος γνώσης, η
εμπειρία, ενισχύει ουσιαστικά το άτομο, σε σχέση με την απόκτηση θεωρητικής γνώσης η οποία απλά το ενημερώνει αλλά δεν το προετοιμάζει να ζήσει ικανοποιητικά.
Μια επιπλέον ευκαιρία που παρουσιάζεται στο μικρό παιδί που ζεί με το σκύλο είναι αυτή της ανάληψης ευθύνης για κάποια άλλη οντότητα. Τα παιδιά απο τη φύση τους χαρακτηρίζονται από εγωκεντρισμό.
Αυτή η πνευματική ʽατέλειαʼ, πολύ σοφά υφίσταται σε αυτή την ηλικία, διότι αποτελεί το φυσικό κίνητρο και ικανότητα για μάθηση. Το παιδί συγκρίνει και συσχετίζει τα αντικείμενα και τα άτομα με
τον εαυτό του, το μόνο σημείο αναφοράς που κατέχει, ώστε να τα κατανοήσει και αργότερα να τα διαφοροποιήσει. Ο εγωκεντρισμός υποβοηθά τη μάθηση, όμως προοδευτικά πρέπει να αντικαθίσταται με
γνώση, ώστε να καταφέρει το παιδί να αναπτύξει την προσωπικότητα και την κοινωνικότητά του. Συνεπώς, το ενδιαφέρον και η φροντίδα του σκύλου ενισχύουν το πέρασμα απο τον εγωκεντρισμό στην
κοινωνικότητα. Επιπλέον, στη σύγχρονη ζωή τα παιδιά συνήθως δεν καλούνται να καλύψουν άμεσα ανάγκες άλλων με αποτέλεσμα να νοιώθουν άβουλα και ανίσχυρα. Η ικανότητα για φροντίδα ενδυναμώνει
το παιδί και τονώνει την αυτοπεποίθησή του, δίνοντας του παράλληλα με την ευθύνη και ένα ρόλο ο οποίος προσεγγίζει αυτόν που θα κληθεί να παίξει στην ενήλικη ζωή του.
Το παιχνίδι αποτελεί την καλύτερη μορφή μάθησης για τα παιδιά καθώς και μια απο τις πιο βασικές τους ανάγκες. Τα οφέλη του είναι γνωστά όμως αξίζει
να σταθούμε στα οφέλη που παρουσιάζει το παιχνίδι με το σκύλο συγκεκριμένα. Η διαθεσιμότητα του σκύλου αποτελεί μια βασική ευκολία. Αυτός, συχνότερα από οποιονδήποτε άνθρωπο, ενήλικο ή παιδί,
είναι έτοιμος να ξεκινήσει το παιχνίδι. Μαζί με τα παιδιά έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη για κίνηση και το πιο ζωντανό και πηγαίο κέφι και χαρά, μέσα στην οικογένεια, με αποτέλεσμα το παιδί να βρίσκει
άμεσα ανταπόκριση. Πέρα από τη διαθεσιμότητα, το παιχνίδι με το σκύλο είναι αυθόρμητο και το παιδί το οργανώνει σύμφωνα με τις ανάγκες του. Αυτό είναι σημαντικό διότι τα παιδιά σήμερα
ʽδιασκεδάζουνʼ στα πλαίσια δομών κατασκευασμένων απο τους ενήλικες πχ. τέννις, παιδότοποι, παιδικά πάρτυ, σχολείο, κινηματογράφος κ.α. δίχως να τους δίνεται η δυνατότητα να αυτενεργούν και να
αποφασίζουν μόνα τους συνεπώς και να διδάσκονται κάτι εμπειρικά. Επιπλέον, το παιχνίδι με το σκύλο ενέχει έντονη και συχνή σωματική επαφή, η οποία σύμφωνα με πολλές θεωρίες ενισχύει την
ψυχοσωματική ανάπτυξη. Η σωματική επαφή, το χάδι, η αγκαλιά και το αίσθημα που αυτά προκαλούν, πυροδοτεί, σύμφωνα με τους νευροψυχολόγους, την έκκριση ενδορφινών στον εγκέφαλο οι οποίες ενισχύουν
την ανάπτυξη και την ανοσοποιητική λειτουργία.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν μόνο κάποια από τα οφέλη της συμβίωσης με το σκύλο στην ψυχική, πνευματική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Οι γονείς, προκειμένου να ενισχύσουν τη λειτουργία αυτών
των διαδικασιών χρειάζεται να θέσουν τις ψυχολογικές προϋποθέσεις για την υιοθεσία του κατοικίδιου, πέρα από τις πρακτικές. Η πιο βασική προϋπόθεση είναι η δική τους αποδοχή για την άφιξη του
νέου μέλους της οικογένειας. Οι προσδοκίες τους και ο βαθμός στον οποίο αυτές είναι ρεαλιστικές θα παίξουν σημαντικό ρόλο. Η ευθύνη που θα αναλάβουν σε σχέση με το σκύλο καθώς και μια δυναμική
προσέγγιση απέναντι στη σχέση του παιδιού με το ζώο θα ενισχύσουν θετικά την εμπειρία του.
Κλείνοντας, οφείλω να τονίσω πως η παρουσία του σκύλου στο σπίτι είναι μια εμπειρία κυρίως ευχάριστη και θετική. Ο ερχομός του αλλάζει τη διάθεση της οικογένειας, τη συσφίγγει και την ανανεώνει,
όταν πλεον οι πρακτικές δυσκολίες έχουν αντιμετωπιστεί. Άλλωστε ο μικρός μας φίλος είναι το νέο ʽπαιδίʼ ολόκληρης της οικογένειας χωρίς διακρίσεις ανάμεσα σε ενήλικες και παιδιά, μας
ευαισθητοποιεί, μας βοηθά να μαθαίνουμε τον εαυτό μας και μας κάνει καθημερινά να χαμογελάμε...
ΤΟ ΕΚΤΡΟΦΕΙΟ BISTOLROT ROTTWEILER KENNEL ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΜΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΜΕΝΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
ΚΙΝΔΥΝΟΣ
ΘΕΡΜΟΠΛΗΞΙΑΣ!
Προσοχή! Τώρα το καλοκαίρι το να αφήσουμε το ροτβάιλερ στο αυτοκίνητο το οποίο μετατρέπεται από την ζέστη σε φούρνο είναι επικίνδυνο να πάθει θερμοπληξία και σε κάποιες περιπτώσεις να κάνουμε ευθανασία σε ένα υγιές σκύλο.
Ποτέ μην κρίνετε από τον εαυτό σας δηλαδή ότι αφού αντέχετε εσείς την υψηλή θερμοκρασία αντέχει και ο σκύλος σας, πρόκειται για δύο διαφορετικούς οργανισμούς.
Θερμοπληξία, εκτός από το αυτοκίνητο, μπορεί να πάθει και αν του στερώ το νερό, αν το νερό σε έντονη άσκηση, αν αφήνω σε χώρο χωρίς σκιά, ακόμη και αν έχω κάτω από την ομπρέλα στη θάλασσα και η θερμοκρασία είναι υψηλή.
Μην αφήνετε το ροτβάιλερ μέσα στο αυτοκίνητο , ακόμα και με ανοιχτά τα παράθυρα κινδυνεύει. Αν ταξιδεύετε και δεν έχετε air condition προτιμήστε τις ώρες που δεν έχετε ζέστη. Σε μεγάλα ταξίδια κάντε στάσεις και δώστε νερό.
Περισσότερο ευαίσθητα σκυλιά είναι τα υπερήλικα, τα κουτάβια ,αυτά που έχουν κάποιο καρδιοαναπνευστικό πρόβλημα υγείας και κυρίως τα βραχυκέφαλα (boxer, bouldog κλπ) λόγω μορφολογίας .
Συνήθη συμπτώματα
Λαχάνιασμα, δύσπνοια, σιελόρροια, αφρός γύρω από το στόμα, τα ούλα και η γλώσσα γίνονται σκούρα κόκκινα. Η αρχή δείχνει αγχωμένος και αργότερα δείχνει να μην έχει αντίληψη για το περιβάλλον και αδιαφορία για τα πάντα. Μπορεί να κάνει εμετούς ή διάρροιες με αίμα σε κάποιες περιπτώσεις στο τελευταίο στάδιο εμφανίζεται σπασμοί ο σκύλος πέφτει σε κώμα και φεύγει από τη ζωή!
Α' Βοήθειες
Στα αρχικά στάδια του δίνουμε να πιούμε μικρές ποσότητες νερού και αν μπορούμε να μεταφέρουμε σε δροσερό χώρο ή αν δεν είναι δυνατόν σε σημείο με ρεύματα αέρα, αν είμαστε στο
αυτοκίνητο ανοίγει το air condition, βρέξιμο σε όλο το σώμα με δροσερό νερό και όλα αυτά μέχρι να μεταφερθεί οπωσδήποτε σε κτηνίατρο ο οποίος γνωρίζει πως θα ενεργήσει.
Όποιες άλλες απορίες και ερωτήσεις έχετε απαντήσει στον κτηνίατρο σας ο οποίος γνωρίζει τον σκύλο σας και είναι πλέον κατάλληλος για να σας απαντήσει.
ΤΟ
ΕΚΤΡΟΦΕΙΟ BISTOLROT ROTTWEILER KENNEL ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΜΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΜΕΝΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Διακοπές λοιπόν!
Έφτασε η ώρα να τρέξουμε στις παραλίες, είτε έχουμε χαρούμενα σκυλιά (που τους αρέσει η θάλασσα και το κολύμπι) είτε σκύλους που φοβούνται να μπουν μέσα στο νερό, σκύλους που δεν το διασκεδάζουν ή απλά κουτάβια που θα έχουν την πρώτη τους επαφή με τη θάλασσα αυτό το καλοκαίρι.
Το κολύμπι κάνει καλό!
Πρώτα από όλα είναι γνωστές οι ευεργετικές ιδιότητες που έχει η κολύμβηση σε σκύλους και ανθρώπους.Είναι η καλύτερη μορφή άσκησης για τους μύες και επίσης προτείνεται ως μορφή κινησιοθεραπείας σε σκυλιά με συγκεκριμένα ορθοπεδικά προβλήματα ή μετά από κάποιες χειρουργικές επεμβάσεις.
Στο άρθρο αυτό θα ασχοληθούμε με τους σκύλους που πρόκειται να έχουν την πρώτη τους επαφή με τη θάλασσα και είναι δισταχτικοί ή φοβούνται και με τα σκυλιά που απλά δεν τους αρέσει η θάλασσα. Κάποια από τα ζώα αυτά δε συμπαθούν την επαφή με το νερό γενικά, ούτε καν το μπάνιο στην μπανιέρα.Οι αντιδράσεις των σκύλων που δε θέλουν να μπουν στη θάλασσα διαφέρουν.Κάποιοι δε θέλουν καν να βγουν από το αυτοκίνητο, άλλοι κάθονται κάτω από μία σκιά και δεν κουνιούνται καθόλου, άλλοι σταματάνε εκεί που σκάει το κύμα και κλαίνε ή γαβγίζουν αλλά αν πάμε να τους πάρουμε μαζί μέσα στο νερό, αυτοί υποχωρούν, πισοπατώντας.
Είναι σημαντικό όσα ακολουθούν να τα δοκιμάσετε με τη σειρά που σας προτείνουμε, με υπομονή.Θα χρειαστείτε μπόλικες επαναλήψεις και συνήθως 3-4 μέρες για να πετύχετε το σκοπό σας. Καταρχήν,μην πάρετε το σκύλο σας αγκαλιά για να τον βάλετε στη θάλασσα,με το ζόρι.
1ο Βήμα: Βρέξτε τα πόδια σας για να αρχίσει και αυτός να βρέχει τα δικά του.
2ο Βήμα: Δοκιμάστε να τρέξετε λίγο για να το δει σαν παιχνίδι. Αν την πρώτη μέρα έχει αέρα και μεγάλα κύματα είναι καλύτερα να αναβάλετε την προσπάθεια.
3ο Βήμα: Το επόμενο βήμα είναι να μπούμε εμείς μέσα στο νερό σε βάθος λίγο πιο πάνω από τους αστραγάλους μας και να τον παροτρύνουμε να έρθει, φωνάζοντάς τον, κρατώντας το αγαπημένο του παιχνίδι για να του το δώσουμε σαν επιβράβευση ή απλά έτοιμοι να δώσουμε το αγαπημένο του χάδι, μόλις πλησιάσει.
4ο Βήμα: Τα χάδια μας και η επιβράβευση με το στόμα πρέπει να είναι συνεχής και ίσως χρειαστεί να του φοράμε ένα κολάρο όπου θα έχουμε δέσει ένα ελαφρύ σχοινάκι, γύρω στα 2 μέτρα μήκος, για να τον τραβήξουμε πολύ απαλά προς το μέρος μας και να μην μπορεί να φύγει προς στην παραλία.
5ο Βήμα: Η πρώτη αρνητική αντίδραση εκδηλώνεται μόλις βραχούν τα πόδια του και η δεύτερη όταν βραχεί η κοιλιά του. Η τρίτη αρνητική αντίδραση έρχεται όταν νιώσει ότι τα πόδια του δεν πατάνε στο βυθό. Καμιά φορά μπορεί να πανικοβληθεί και θα πρέπει να είστε έτοιμοι να τον βοηθήσετε όπως βοηθάμε τα μικρά παιδιά. Βάλτε το χέρι σας κάτω από την κοιλιά του και υποστηρίξτε τον, ώστε να νιώθει ασφάλεια αλλά και αναγκαστικά να αρχίσει να κουνάει ενστικτωδώς τα πόδια του μέσα στο νερό. Και πάλι η λεκτική παρότρυνση δεν πρέπει να σταματάει - σαν να κάνει το πιο σπουδαίο κατόρθωμα στον κόσμο! Τραβάτε τα χέρια σας για μερικά δευτερόλεπτα και όταν αρχίζει να βουλιάζει βοηθήστε τον και πάλι.Τις πρώτες φορές δοκιμάστε πολλές φορές και απο λίγο για να μην κουραστεί.Όσο πιο καλή είναι η σχέση με το σκύλο, τόσο πιο εύκολα θα μπει μέσα αφού θα προσπαθήσει να σας ακολουθήσει όπου πάτε.Επίσης όσο πιο πολύ έχετε ασχοληθεί με το σκύλο σας και του μαθαίνετε καινούργια πράγματα τόσο πιο πολλή εμπιστοσύνη σας έχει και θα μπει και στη θάλασσα πιο εύκολα.Μη σας φανεί περίεργο αν κάποιο κουτάβι μπει με την πρώτη φορά στη θάλασσα, ακολουθώντας σας ή επειδή το φωνάξατε και ιδιαίτερα αν ζει με παιδιά τα οποία έχουν μπει στη θάλασσα και τον φωνάζουν για παιχνίδι.Υπάρχει και ο τρόπος για τους σκύλους που είναι "κολλημένοι" με τα μπαλάκια. Τότε απλά τους πετάτε ένα μπαλάκι που επιπλέει στη θάλασσα και τρέχουν να το φέρουν - εννοείται ότι ξεκινάτε από τα ρηχά. Αυτή είναι μία μέθοδος ιδανική για ιδιοκτήτες που βαριούνται ή που δεν έχουν καλή σχέση με τη θάλασσα αλλά και για όσους θέλουν ο σκύλος τους να κολυμπά και το χειμώνα (εκτός αν είστε χειμερινοί κολυμβητές ).
Γέρασε και δεν έμαθε;
Αν ο σκύλος είναι πια μεγάλος και δεν του αρέσει η θάλασσα ή αγχώνεται πάρα πολύ και έχετε δοκιμάσει τα πάντα σταματήστε να τον πιέζετε. Μην ξεχνάτε ότι υπάρχουν και άνθρωποι στους οποίους δεν αρέσει η θάλασσα.
Πού να κολυμπάει;
Στην πατρίδα μας με τις όμορφες παραλίες δυστυχώς ισχύει από το νόμο, η ανοησία ότι ο σκύλος δεν επιτρέπεται να κάνει μπάνιο στη θάλασσα, σε παραλία λουόμενων. Με τις τελευταίες εξελίξεις του νόμου μπορούμε να έχουμε τον σκύλο μας στην παραλία, πάντα όμως με λουρί, αρκεί να μην κάνει μπάνιο. Ο σκύλος στην παραλία έχει γίνει πολλές φορές αιτία για καβγάδες και αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε σε απομονωμένες και ερημικές παραλίες (ευτυχώς έχουμε αρκετές από αυτές) ή επιλέγουμε ώρες που δεν κολυμπάει πολύς κόσμος. Θυμηθείτε ότι ως συνειδητοποιημένοι κυνόφιλοι πρέπει να φροντίζουμε για την καθαριότητα της παραλίας και να μη δίνουμε αφορμή για σχόλια και....
Καλά μπάνια!
ΤΟ ΕΚΤΡΟΦΕΙΟ BISTOLROT ROTTWEILER KENNEL ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΜΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΜΕΝΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.